بلاگ

مقایسه آردوینو Uno، Nano و Mega: راهنمای انتخاب بهترین برد برای پروژه شما + جدول مشخصات

مقایسه آردوینو mega, nano, uno

فهرست مطالب

دروازه ورود به دنیای آردوینو؛ اما از کجا شروع کنیم؟

دنیای آردوینو، دنیایی بی‌انتها از خلاقیت و هوشمندسازی است. چه بخواهید یک پروژه اینترنت اشیاء (IoT) ساده برای کنترل روشنایی خانه بسازید و چه در حال طراحی یک ربات پیچیده صنعتی باشید، آردوینو یک انتخاب قدرتمند و انعطاف‌پذیر است. اما در ابتدای این مسیر یا حتی زمانی که قصد ارتقای یک طرح را دارید، یک چالش بزرگ پیش روی همه قرار می‌گیرد: انتخاب برد مناسب!

آردوینو بورد‌های متنوعی دارد، اما سه برادر اصلی و پرطرفدار آن یعنی Uno (اونو)، Nano (نانو) و Mega (مگا)، پرچم‌داران این خانواده محسوب می‌شوند. هر کدام از این بردها، اگرچه با یک زبان برنامه‌نویسی مشترک (Arduino IDE) کار می‌کنند، اما برای هدف خاصی طراحی شده‌اند؛ Uno برای یادگیری و شروع، Nano برای کوچک‌سازی و جاسازی، و Mega برای پروژه‌های بزرگ و نیازمند پین‌های زیاد.

هدف ما در قطعات الکترونیک نگاه ایمن این است که شما را از سردرگمی درآورده و با یک مقایسه فنی و کاربردی، به شما کمک کنیم دقیقاً همان بردی را انتخاب کنید که متناسب با ابعاد پروژه، تعداد سنسورها، حافظه مورد نیاز و البته بودجه شما است. در ادامه، ابتدا هر برد را معرفی کرده و سپس در قالب یک جدول جامع، آن‌ها را قیاس خواهیم کرد.

همین حالا برای مشاهده و خرید بردهای آردوینو مورد نیاز پروژه خود، به صفحه دسته‌بندی محصولات نگاه ایمن سر بزنید: دسته بندی محصولات آردوینو

آشنایی با سه نوع از بردهای آردوینو

پیش از ورود به مقایسه فنی، اجازه دهید تا کاربرد اصلی و فلسفه وجودی هر یک از این بردها را بررسی کنیم.

۱. آردوینو Uno R3: اسب کاری قابل اعتماد و بهترین گزینه برای شروع

Uno پرچم‌دار آموزشی آردوینو است. اگر به تازگی وارد این حوزه شده‌اید، یا اگر یک مربی هستید که قصد آموزش به دانشجویان را دارد، Uno بهترین و منطقی‌ترین انتخاب است.

💡 چرا Uno همچنان پرطرفدار است؟

  • جامعه کاربری بزرگ: بیشترین آموزش‌ها، مثال‌ها، کدهای آماده و رفع خطاهای برنامه‌نویسی در اینترنت، بر مبنای برد Uno نوشته شده است. این یعنی هر مشکلی که برایتان پیش بیاید، به‌سرعت راه‌حل آن را پیدا خواهید کرد.
  • پایداری و امنیت: Uno دارای میکروکنترلر ATmega328P است و از لحاظ الکتریکی بسیار مقاوم است. چیپ USB آن (معمولاً ATmega16U2) در برابر نوسانات مقاوم‌تر بوده و به راحتی با کامپیوتر ارتباط برقرار می‌کند.
  • سازگاری با شیلدها (Shields): طراحی Uno به گونه‌ای است که به راحتی می‌توانید شیلدهای مختلف (مانند شیلد اترنت، موتور درایور و...) را مستقیماً روی آن سوار کنید.
  • لینک داخلی پیشنهادی: برای یک بررسی عمیق‌تر، مطالعه مقاله «بررسی کامل برد آردوینو Uno R3: چرا بهترین انتخاب برای شروع است؟» را به شما توصیه می‌کنیم.

۲. آردوینو Nano: کوچک، فشرده و ایده‌آل برای جاسازی

اگر پروژه اولیه خود را با Uno تست کرده‌اید و حالا می‌خواهید آن را به یک محصول نهایی، کوچک و قابل حمل تبدیل کنید، Nano یک انتخاب استراتژیک است. این برد را باید پدیده آردوینو نامید؛ زیرا با وجود ابعاد بسیار کوچک، تقریباً همان قدرت پردازشی Uno را ارائه می‌دهد.

🚀 مزایای کلیدی Nano

  • فرم‌فاکتور (Form Factor) کوچک: ابعاد Nano به حدی کوچک است که به راحتی می‌تواند درون جعبه‌ها و فضاهای فشرده قرار گیرد.
  • مناسب برای بردبورد: پین‌های Nano به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مستقیماً در سوراخ‌های بردبورد (Breadboard) قرار می‌گیرند و نیاز به سیم‌کشی‌های واسط را کاهش می‌دهند.
  • توانایی آنالوگ بیشتر: برخلاف Uno که ۶ پین ورودی آنالوگ دارد، Nano دارای ۸ ورودی آنالوگ است که برای پروژه‌های سنسوری کمی برتری ایجاد می‌کند.

۳. آردوینو Mega 2560: قدرت پردازشی بالا برای پروژه‌های عظیم

Mega در واقع بزرگترین و قدرتمندترین برد در این خانواده سه گانه است. اگر پروژه‌ شما شامل ده‌ها سنسور، چندین موتور سروو یا استپر، یک نمایشگر بزرگ، ارتباطات متعدد و صدها خط کد برنامه‌نویسی است، Uno و Nano به سرعت محدودیت‌های خود را نشان می‌دهند. در اینجاست که آردوینو مگا وارد عمل می‌شود.

🛠️ ویژگی‌هایی که Mega را متمایز می‌کند

  • پین‌های بی‌شمار: این برد، پین‌های ورودی/خروجی دیجیتال و آنالوگ بسیار بیشتری را در اختیار شما قرار می‌دهد (که مهم‌ترین دلیل برتری آن است).
  • حافظه بزرگ: Mega دارای حافظه فلش و SRAM قابل توجهی بزرگتر است که آن را برای کدهای طولانی‌تر و متغیرهای سنگین مناسب می‌کند.
  • پورت‌های سریال چندگانه: این برد دارای ۴ پورت سریال سخت‌افزاری (UART) است که برای ارتباط همزمان با ماژول‌های مختلف مانند GPS، GSM، بلوتوث یا سایر میکروکنترلرها، حیاتی است.
آشنایی با سه نوع از بردهای آردوینو

مقایسه فنی و کلیدی بردها (جدول راهنما)

این بخش هسته اصلی مقاله است و به شما کمک می‌کند تا با مقایسه ارقام و مشخصات، تصمیم‌گیری نهایی خود را انجام دهید.

جدول مقایسه جامع آردوینو Uno، Nano و Mega

ویژگی فنیArduino Uno R3Arduino Nano V3Arduino Mega 2560 R3
میکروکنترلر (MCU)ATmega328PATmega328P

ATmega2560

ولتاژ کاری

۵ ولت

۵ ولت

۵ ولت

سرعت کلاک (Clock Speed)

۱۶ مگاهرتز

۱۶ مگاهرتز

۱۶ مگاهرتز

حافظه فلش (فضای کد)

۳۲ کیلوبایت

۳۲ کیلوبایت

۲۵۶ کیلوبایت

SRAM (رم - متغیرها)

۲ کیلوبایت

۲ کیلوبایت

۸ کیلوبایت

EEPROM (حافظه پایدار)

۱ کیلوبایت

۱ کیلوبایت

۴ کیلوبایت

پین‌های ورودی/خروجی دیجیتال

۱۴ پین

۱۴ پین

۵۴ پین

پین‌های PWM (خروجی آنالوگ)

۶ پین

۶ پین

۱۵ پین

پین‌های ورودی آنالوگ

۶ پین

۸ پین

۱۶ پین

پورت سریال سخت‌افزاری (UART)

۱ پورت

۱ پورت

۴ پورت

نوع کانکتور USB

USB Type-B

Mini-USB / Micro-USB

USB Type-B

اندازه و فرم‌فاکتور

بزرگ (استاندارد)

کوچک/مینی

بزرگترین

مناسب برای
آموزش و پروژه‌های ساده

جاسازی و بردبورد

رباتیک و پروژه‌های پیچیده

نکته این جدول مقایسه

با توجه به جدول بالا، واضح است که Uno و Nano از نظر حافظه و قدرت پردازش (MCU) کاملاً مشابه هستند؛ در حالی که Mega در تمام فاکتورهای حافظه و تعداد پین، برتری مطلق دارد.

تفاوت‌ها از نگاه پروژه و کاربرد (تصمیم‌گیری نهایی)

مشخصات فنی بسیار مهم است، اما بیایید ببینیم این تفاوت‌ها در عمل و در مراحل مختلف یک پروژه چه معنایی دارند.

پین‌ها و توسعه‌پذیری: مرز بین Uno و Mega

شاید مهم‌ترین عامل در انتخاب بین این سه، تعداد پین‌های در دسترس باشد.

  • Uno و Nano (۱۴ دیجیتال / ۶ یا ۸ آنالوگ): این تعداد برای پروژه‌هایی که کمتر از ۵ سنسور، ۱ یا ۲ موتور سروو یا یک نمایشگر کوچک دارند، کاملاً کافی است. اگر پروژه شما یک ترموستات ساده یا یک ساعت دیجیتال است، این بردها نیاز شما را رفع می‌کنند.
  • Mega (۵۴ دیجیتال / ۱۶ آنالوگ): در پروژه‌های پیچیده مانند پرینترهای سه‌بعدی، دستگاه‌های CNC کوچک، یا ربات‌هایی با چندین بازوی کنترلی، به سرعت پین‌های Uno تمام می‌شود. فرض کنید شما همزمان به پین‌هایی برای درایورهای موتور، اتصال به کارت SD، صفحه نمایش لمسی، چندین سنسور دما، فشار و ... نیاز دارید. در این شرایط، Mega تنها راه حل است.

حافظه (Flash و SRAM): اهمیت در پروژه‌های حجیم

دو نوع حافظه در آردوینو وجود دارد که برای نویسندگان کد بسیار حیاتی است:

  1. حافظه فلش (Flash Memory): جایی که کد (برنامه‌ای که شما می‌نویسید) ذخیره می‌شود.
  2. SRAM (Static RAM): جایی که متغیرها، داده‌های موقت و اطلاعاتی که برنامه در حال اجرا به آن‌ها نیاز دارد، ذخیره می‌شود.
  • Uno/Nano (۳۲KB Flash, 2KB SRAM): این حافظه برای کدهای معمولی و پروژه‌های آموزشی کافی است. اما اگر بخواهید از کتابخانه‌های سنگین (مانند کتابخانه‌های گرافیکی، ارتباطات شبکه پیچیده) استفاده کنید، به سرعت با خطای "Low Memory" یا "Sketch too big" مواجه خواهید شد.
  • Mega (۲۵۶KB Flash, 8KB SRAM): Mega با هشت برابر حافظه فلش و چهار برابر SRAM نسبت به Uno، به شما اجازه می‌دهد تا کدهای بسیار طولانی‌تر و پیچیده‌تر با متغیرهای بزرگ (مانند آرایه‌های سنگین یا بافرهای شبکه) بنویسید. این برتری در پروژه‌هایی که نیاز به پردازش داده زیاد دارند، غیرقابل جایگزین است.

اندازه و فرم‌فاکتور: Uno برای آزمایش، Nano برای محصول

  • Uno: بزرگ است و اغلب برای آزمایش‌های روی میز کار یا نمونه‌های اولیه (Proto-types) مناسب است. با این حال، طراحی پین هدرهای آن برای اتصال آسان شیلدها بی‌نظیر است.
  • Nano: به دلیل کوچک بودن، قیمت اقتصادی‌تر و قابلیت جاسازی آسان، انتخابی ایده‌آل برای تبدیل پروژه آزمایشگاهی به یک محصول نهایی کوچک و زیبا است. اگر می‌خواهید پروژه خود را در یک محفظه کوچک یا لباس جاسازی کنید، Nano بدون شک برنده است.
جدول مقایسه جامع آردوینو Uno، Nano و Mega

راهنمای انتخاب نهایی بر اساس نیاز شما

حالا که تفاوت‌های کلیدی را می‌دانید، زمان آن رسیده است که بر اساس سطح مهارت و نوع پروژه‌تان، بهترین تصمیم را بگیرید.

۱. آردوینو Uno برای چه کسانی است؟

  • مبتدیان مطلق: اگر روز اول کار با میکروکنترلرها یا آموزش الکترونیک به دیگران است.
  • آزمایش و یادگیری: اگر هدف، صرفاً نمونه‌سازی سریع و تست ایده‌های ساده است.
  • طرفداران شیلد: اگر قصد دارید از شیلدهای آماده استفاده کنید، زیرا Uno بهترین سازگاری فیزیکی را با آن‌ها دارد.
  • لینک داخلی پیشنهادی: پس از انتخاب Uno، حتماً ۱۰ پروژه ساده و جذاب با آردوینو برای مبتدیان (همراه با کد و شماتیک) را امتحان کنید.

۲. آردوینو Nano برای چه کسانی است؟

  • سازندگان محصولات کوچک: اگر نمونه اولیه شما با Uno کار کرده و حالا باید در یک فضای محدود و کوچک‌تر جا بگیرد.
  • پروژه‌های قابل حمل: ساخت گجت‌ها، پوشیدنی‌ها یا ربات‌های کوچک که فضا و وزن در آن‌ها یک فاکتور مهم است.
  • لینک داخلی پیشنهادی: اگر قصد استفاده از Nano در یک مدار پیچیده را دارید، حتماً مقاله تغذیه برد آردوینو: روش‌های مختلف تامین ولتاژ و نکات مهم را مطالعه کنید.

۳. آردوینو Mega برای چه کسانی است؟

  • پروژه‌های رباتیک سنگین: ربات‌های شش پا، ربات‌های صنعتی با چندین مفصل و موتور.
  • کنترل‌های پیچیده: ساخت مانیتورها یا کنترل‌کننده‌های پیشرفته صنعتی، پرینترهای سه‌بعدی و ماشین‌آلات CNC.
  • پروژه‌های دارای پورت‌های ارتباطی زیاد: اگر به صورت همزمان به GPS، بلوتوث، وای‌فای و اتصال به سنسورهای مختلف نیاز دارید.

برای جلوگیری از خطاهای احتمالی در کدهای حجیم Mega، مقاله ۷ خطای رایج در برنامه‌نویسی آردوینو و نحوه رفع آن‌ها می‌تواند بسیار مفید باشد.

نتیجه‌گیری

انتخاب بین آردوینو Uno، Nano و Mega در نهایت به یک سوال اصلی برمی‌گردد: "پروژه من چقدر بزرگ و چقدر پیچیده است؟"

  1. برای شروع، Uno.
  2. برای کوچک‌سازی، Nano.
  3. برای قدرت و مقیاس بزرگ، Mega.

شما می‌توانید مقاله برد آردوینو چیست را مطالعه کنید تا با شناخت کامل این برد خرید خود را انجام دهید.

مقالات مرتبط

محصولات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *